ค้นเจอ 6,855 รายการ

ขวยเขิน

หมายถึงก. กระดากอาย, สะเทิ้นอาย.

ขวะไขว่เขวี่ย

หมายถึง[ขฺวะไขฺว่เขฺวี่ย] (กลอน) ก. ขวักไขว่ เช่น เดินขวะไขว่เขวี่ย. (ม. ร่ายยาว ชูชก).

ขวักไขว่

หมายถึง[ขฺวักไขฺว่] ว. อาการที่เคลื่อนไหวสวนกันไปมาอย่างสับสน เช่น เดินขวักไขว่ บินขวักไขว่.

ขวัญข้าว

หมายถึงน. มิ่งขวัญของข้าวซึ่งเจ้าของทำพิธีเชื้อเชิญ เรียกว่า ทำขวัญข้าว, ค่าสินบนซึ่งเจ้าของไข้บนไว้ต่อหมอ เมื่อไข้หายก็ยกขวัญข้าวนี้ไปเป็นค่ารักษา.

ขวัญใจ

หมายถึงน. ยอดกำลังใจ. ว. เป็นที่นิยมรักใคร่.

ขวัญตา

หมายถึงน. มิ่งขวัญดวงตา, สิ่งที่เห็นเป็นที่เจริญตา.

ขวัญเมือง

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

ขวัญอ่อน

หมายถึงน. เรียกผู้ตกใจง่าย คือ เด็กหรือหญิงซึ่งมักจะขวัญหายบ่อย ๆ ว่า ขวัญอ่อน.

ขวัด

หมายถึง[ขฺวัด] ก. ขวิด, กวัด, ขัด, เช่น แรดควายขวางขวัดอยู่. (ลอ).

ขวัดขวิด

หมายถึง[ขฺวัดขฺวิด] ก. กวัดไกว เช่น เท้ากวัดขวัดขวิดคือควัน. (ม. ฉันท์ มหาราช).

ขว้าง

หมายถึง[ขฺว้าง] ก. เอี้ยวตัวเบี่ยงแขนไปทางหลังแล้วซัดสิ่งที่อยู่ในมือออกไปโดยแรง.

ขวางเชิง

หมายถึงก. ขัดขวางไว้เพื่อไม่ให้ทำได้สะดวก.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ