ตัวกรองผลการค้นหา
เครื่องเคียง
หมายถึง(ราชา) น. ของเคียง, ของกินที่เอามาตั้งเทียบข้างเพื่อกินประกอบกับอาหารบางชนิด.
กระพัน
หมายถึงว. ทนทานต่อศัสตราวุธ, มักใช้ควบกับ ชาตรี เป็น คงกระพันชาตรี. (เทียบมลายู กะบัล).
สาเก
หมายถึงน. ชื่อเรียกขนุนสำปะลอพันธุ์ที่ผลไม่มีเมล็ด. (ดู ขนุนสำปะลอ). (เทียบทมิฬ sakki ว่า ขนุน).
ของเคียง
หมายถึงน. ของกินที่เอามาตั้งเทียบข้างเพื่อกินประกอบกับอาหารบางชนิด, ราชาศัพท์ว่า เครื่องเคียง.
ควณ
หมายถึงก. คำนวณ เช่น ขับควณทวนเทียบด้วยตำรา พิเคราะห์พระชันษาชะตาเมือง. (อิเหนา).
แด่น
หมายถึงก. แล่น, ไปถึง เช่น ทัพถึงหมื่นถึงแสนแด่นถึงล้าน. (ม. คำหลวง มหาราช). (เทียบอะหม ดัน ว่าถึง).
จรึง
หมายถึง[จะ-] (กลอน) ก. กรึง, ตรึง, เช่น เทียบที่ถมอก่อภูเพียง บรรพตจรึงเรียง. (ดุษฎีสังเวย).
เจียระไน
หมายถึงก. ทำเพชรพลอยหรือแก้วให้เป็นเหลี่ยมหรือรูปตามต้องการแล้วขัดเงา. (เทียบทมิฬ จาไณ).
เปรียบ
หมายถึง[เปฺรียบ] ก. เอาสิ่งหนึ่งเข้ามาเทียบกับอีกสิ่งหนึ่งเพื่อให้เห็นว่าใกล้กัน เสมอกัน หรือผิดกัน, ถ้าเอามาเทียบกันดูแล้ว ฝ่ายที่มีภาษีกว่า เรียกว่า ได้เปรียบฝ่ายที่เป็นรอง เรียกว่า เสียเปรียบ, ถ้าจะเอาฝ่ายตนให้มีภาษีข้างเดียว เรียกว่า เอาเปรียบ.
ไม้หัวต้าย
หมายถึงน. ไม้หลักสำหรับปักกำกับหัวและท้ายเรือพระที่นั่งเวลาเทียบท่า.
ท่าเรือ
หมายถึงน. ที่จอดเรือ; (กฎ) สถานที่สำหรับให้บริการแก่เรือในการจอด เทียบบรรทุก หรือขนถ่ายของ.
กระจิริด
หมายถึง[กฺระจิหฺริด] ว. เล็กนิด. (เทียบมลายู เกาะจิลฺ, เกะจิก = เล็ก).