ผลการค้นหา

ขนหย็อง* *ขนหย็อง *ขนหย็อง*
คำไทย บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 312 รายการ

ตำแยตัวผู้,ตำแยแมว

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Acalypha indica L. ในวงศ์ Euphorbiaceae ลักษณะคล้ายตำแยแต่ไม่มีขน ถูกเข้าไม่คัน ใช้ทำยาได้, อเนกคุณ ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

งวง

หมายถึงน. ชื่อไก่ขนาดใหญ่ชนิด Meleagris gallopavo ในวงศ์ Meleagrididae ขนสวยงาม คอและหัวเปลือยมีหนังตะปุ่มตะป่ำ เหนือจะงอยปากบนมีหนังเส้นหนึ่งห้อยยาวเหมือนงวง ตัวผู้มักพองขนและรำแพนหาง มีถิ่นกำเนิดในทวีปอเมริกาเหนือ.
 พจนานุกรมไทย

หัวล้าน

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Merremia peltata Merr. ในวงศ์ Convolvulaceae เมล็ดมีขนตามข้าง ๆ คล้ายหัวล้าน เรียก ลูกหัวล้าน.
 พจนานุกรมไทย

ชัฏ

หมายถึง[ชัด] (แบบ) น. ป่าทึบ, ป่ารก, เซิง, เช่น ตัวก่านกาจชาติชัฏขน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป., ส. ชฏา).
 พจนานุกรมไทย

แทงทวย

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Mallotus philippensis (Lam.) Muell. Arg. ในวงศ์ Euphorbiaceae ผลมีขนสีแดง ใช้ทำยาได้, คำแสด ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

แมงลัก

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Ocimum americanum L. ในวงศ์ Labiatae ใบคล้ายใบโหระพาแต่มีขน ใบและเมล็ดกินได้และใช้ทำยาได้.
 พจนานุกรมไทย

ดอกหมาก

หมายถึงน. ชื่อเกลื้อนชนิดหนึ่ง ขึ้นตามตัวตามหลังเป็นผื่นขาว ๆ; จั่นหมากที่บานแล้ว; ขนสร้อยคอไก่หรือตามตัวไก่ที่เป็นจุดขาว ๆ.
 พจนานุกรมไทย

ตำแย

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Laportea interrupta Chew ในวงศ์ Urticaceae มีขนตามลำต้นและใบ ถูกเข้าจะคันและเป็นผื่นตามผิวหนัง, ตำแยตัวเมีย หรือ กะลังตังไก่ ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

วาลวีชนี

หมายถึง[วาละวีชะนี] น. พัดกับแส้ขนจามรีถือเป็นเครื่องราชกกุธภัณฑ์อย่างหนึ่งในเบญจราชกกุธภัณฑ์, วาลวิชนี ก็ว่า. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

กระต่าย

หมายถึงน. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กในวงศ์ Leporidae ขนปุย หูยาว ที่พบอาศัยตามป่าทั่วไปในประเทศไทยมีชนิดเดียว คือ กระต่ายป่า (Lepus peguensis) ซึ่งมีขนสีนํ้าตาล ใต้หางสีขาว อาศัยในโพรงดิน ส่วนที่นำมาเลี้ยงตามบ้านมีหลายชนิดและหลายสี เช่น ชนิด Oryctolagus cuniculus.
 พจนานุกรมไทย

ทึดทือ

หมายถึงน. ชื่อนกในวงศ์ Strigidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับนกเค้า ตัวสีนํ้าตาลมีลายกระสีขาว ลำตัวด้านบนและปีกสีเข้มกว่าด้านท้อง ขนคิ้วยาวเห็นได้ชัด ตาสีเหลือง ขาไม่มีขน หากินในเวลากลางคืน ในประเทศไทยมี ๒ ชนิด คือ ทึดทือพันธุ์เหนือ (Ketupa zeylonensis) และ ทึดทือมลายู (K. ketupa).
 พจนานุกรมไทย

หมาจิ้งจอก

หมายถึงน. ชื่อหมาชนิด Canis aureus ในวงศ์ Canidae ขนตามลำตัวสีเทาอมนํ้าตาล มีขนลักษณะคล้ายอานม้าบริเวณไหล่ ปากแหลม หูตั้งแหลมตรง หางเป็นพวง เขี้ยวและฟันคมมาก กลางวันมักนอนอยู่ในโพรงดิน ออกหากินในเวลากลางคืน กินเนื้อสัตว์.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด