ตัวกรองผลการค้นหา
เสียงกระเส่า
หมายถึงน. เสียงสั่นเครือและเบา.
เสียงเงียบ
หมายถึง(สำ) น. กลุ่มชนที่ยังไม่ออกเสียงแสดงความคิดเห็นของตนให้ปรากฏชัดว่าจะสนับสนุนฝ่ายใด.
เสียงแหบ
หมายถึงน. เสียงที่แห้งไม่แจ่มใส; ชื่อของกลุ่มเสียงที่บีบให้สูงเป็นพิเศษของเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่า โดยเฉพาะปี่ใน.
ครืด
หมายถึง[คฺรืด] ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงลากสิ่งของครูดไป หรือเสียงกรน.
จั้ก ๆ
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงฝนตกแรง.
อภิรุต
หมายถึงน. เสียง, เสียงร้อง. (ป., ส.).
เลียง
หมายถึงก. ไล่สิ่งไม่บริสุทธิ์ออก เช่น เลียงทอง, เรียกทองคำที่ไล่สิ่งไม่บริสุทธิ์ออกแล้วว่า ทองคำเลียง.
เก๊ก
หมายถึง(ปาก) ก. วางท่า; ขับไล่. (จ.).
ไสหัว
หมายถึงก. ขับไล่อย่างไม่เกรงใจ เช่น ไสหัวออกไปจากบ้าน.
แควก
หมายถึง[แคฺวก] ว. เสียงดังอย่างเสียงผ้าขาด.
เปิ๊บ
หมายถึงว. เสียงร้องเช่นนั้นอย่างเสียงอีเก้งร้อง.
แป๊ด
หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงบีบแตร, แป๊น ก็ว่า.