ค้นเจอ 234 รายการ

บริจาริกา

หมายถึง[บอริ-] น. หญิงรับใช้, ประกอบกับคำ บาท เป็น บาทบริจาริกา แปลว่า เมีย, ที่ตัดใช้ว่า บริจา ก็มี เช่น บาทบริจา ทารบริจา อรรคบริจา, หรือตัดใช้ว่า บริจาริก ก็มี. (ป., ส. ปริจาริกา).

บาทบริจาริกา

หมายถึง[บาดบอริ-] น. หญิงที่มีหน้าที่รับใช้ปฏิบัติพระเจ้าแผ่นดิน. (ป., ส. ปาทปาริจาริกา).

เบญจา

หมายถึงน. แท่นมีเพดานดาดและระบายผ้าขาว, แท่นซ้อน ๕ ชั้นลดหลั่นกัน มักใช้ประดิษฐานบุษบกหรือพระโกศ. (เพี้ยนมาจาก มัญจา คือ เตียง).

ประจาค

หมายถึงก. สละ, ให้. (ป. ปริจฺจาค; ส. ปฺรตฺยาค).

พฤฒาจารย์

หมายถึงน. อาจารย์ผู้เฒ่า, พราหมณ์ผู้เฒ่า.

ราชกิจจานุเบกษา

หมายถึงน. หนังสือของทางราชการที่ออกเป็นรายสัปดาห์โดยสำนักงานราชกิจจานุเบกษา สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี สำหรับลงประกาศเกี่ยวกับกฎหมาย กฎ ระเบียบ ข้อบังคับ ตลอดจนประกาศของกระทรวง ทบวง กรมต่าง ๆ รวมทั้งประกาศเกี่ยวกับการจดทะเบียนห้างหุ้นส่วน บริษัท.

ลั่นปาก,ลั่นวาจา

หมายถึงก. ให้คำมั่น.

วจา

หมายถึง[วะ-] น. ว่านนํ้า. (ป.).

สมจารี

หมายถึง[สะมะ-] น. ผู้ประพฤติสมํ่าเสมอ. (ป.).

เสียพรหมจารี

หมายถึงก. ผ่านการร่วมประเวณีครั้งแรก (ใช้แก่ผู้หญิง), เสียสาว ก็ว่า.

อนุศาสนาจารย์

หมายถึง[อะนุสาสะนาจาน, อะนุสาดสะนาจาน] น. อาจารย์ผู้อบรมศีลธรรมของหน่วยราชการ.

อปจายน,อปจายน-

หมายถึง[อะปะจายะนะ-] น. การแสดงความเคารพ, การนับถือ, การนอบน้อม. (ป., ส.).

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ