ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา หมัด, เล็น, กุย, จังกอบ, มัด, เชิงกอบ, เรียว, กลาป, ดอย, มรรษ,มรรษะ
คาดหมัด
หมายถึงก. เอาด้ายดิบพันมือเตรียมชกมวย, เตรียมต่อสู้, คาดเชือก ก็เรียก.
ผูกมัด
หมายถึงก. ผูกพันไว้แน่น.
มะหะหมัด
หมายถึงน. นามศาสดาของศาสนาอิสลาม, มุฮัมมัด ก็เรียก.
หมัด
หมายถึงน. ชื่อแมลงขนาดเล็กหลายชนิดในอันดับ Siphonaptera ตัวยาวประมาณ ๕ มิลลิเมตร ไม่มีปีก ลำตัวแบนข้าง มีขนเรียงเป็นแถวข้างลำตัวบริเวณปล้องแต่ละปล้อง หัวและอกเล็กกว่าท้อง ขายาว กระโดดได้เก่ง ปากเป็นชนิดเจาะดูด ดูดเลือดคนและสัตว์กินเป็นอาหาร เช่น หมัดคน (Pulex irritans) หมัดหมา (Ctenocephalides canis) หมัดหนู (Xenopsylla cheopsis) ในวงศ์ Pulicidae.
กำหมัด
หมายถึงน. มือที่กำเข้าให้แน่นเพื่อจะชกหรือต่อย.
ติดหมัด
หมายถึงว. ทันทีทันใด (เลียนจากภาษามวย คือต่อยไปแล้วบวมหรือโนตามหมัดขึ้นมา).
หมากสมัด
หมายถึง[หฺมากสะหฺมัด] น. ผลหมาก พลูจีบ และยาเส้น จัดเป็นชุดสำหรับขาย. (ข. สฺลาถฺมาต่).
อยู่หมัด
หมายถึงก. เกรงกลัวฝีปากหรือฝีมือ, ยอมอยู่ในอำนาจ.
มุฮัมมัด
หมายถึงน. นามศาสดาของศาสนาอิสลาม, มะหะหมัด ก็เรียก.
เมาหมัด
หมายถึงก. มีอาการมึนงงเพราะเคยถูกชกหนัก ๆ มาแล้ว.
แลกหมัด
หมายถึงก. ชกโต้ตอบกันไปมา.
หมายถึงน. กำปั้น, มือที่กำแน่นสำหรับชกหรือทุบเป็นต้น.