ผลการค้นหา

คำไทย บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 17 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เกน, แกลลอน, ถา, แกน, โกน, ยกนะ, อักษะ, กันต์, แกลเลียม, เกน ๆ

แกน

หมายถึงน. วัตถุแข็งที่อยู่ตรงกลางของสิ่งอื่นสำหรับยึดให้อยู่, วัตถุแข็งที่มีสิ่งอื่นหุ้ม. ว. แข็งเป็นไตอยู่ข้างใน (มักใช้แก่ผลไม้) เช่น ทุเรียนแกน มะม่วงแกน; ขัดสน, จำใจ, เช่น อยู่ไปแกน ๆ เต็มแกน.
 พจนานุกรมไทย

ตะโกน

หมายถึงก. ออกเสียงดังกว่าปรกติเพื่อให้ได้ยิน.
 พจนานุกรมไทย

มีดโกน

หมายถึงน. มีดสำหรับโกนผมหรือหนวดเคราเป็นต้น มีดโกนอย่างเก่ารูปร่างคล้ายมีดโต้ สันหนา คมบาง ปรกติมีฝักหุ้มส่วนคม มีดโกนอย่างใหม่ใบมีดยาวรี สันหนา คมบาง มีฝักหุ้มคมเช่นกัน มีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า มีดโกนโมกุล.
 พจนานุกรมไทย

ลูกปะกน

หมายถึงน.ไม้ลูกสกัดฝาเรือนสำหรับเอากระดานกรุ, ปะกน ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

กน

หมายถึง(โบ) ก. มัว, คอย, เฝ้า, เช่น จะกนกินแต่นํ้าตาอนาทร. (นิ. ลอนดอน).
 พจนานุกรมไทย

เต็มแกน

หมายถึงว. ขัดสนมาก, ฝืดเคืองมาก, เช่น หากินเต็มแกน.
 พจนานุกรมไทย

รังสีเรินต์เกน

หมายถึงดู รังสีเอกซ์.
 พจนานุกรมไทย

เกน

หมายถึงน. นาง. (ช.).
 พจนานุกรมไทย

โกน

หมายถึงน. ลูก. (ข. กูน).
 พจนานุกรมไทย

ปะกน

หมายถึงน. ไม้ลูกสกัดฝาเรือนสำหรับเอากระดานกรุ, ลูกปะกน ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

พิโยกพิเกน

หมายถึงก. โยกโย้ไม่เสร็จสิ้นไปง่าย ๆ.
 พจนานุกรมไทย

เกน

หมายถึง(โบ) น. เกณฑ์.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด