ตัวกรองผลการค้นหา
กระแห,กระแหทอง
หมายถึงน. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Puntius schwanenfeldii ในวงศ์ Cyprinidae รูปร่างป้อมคล้ายปลาตะเพียนทอง มักมีสีแดงอ่อนบนครีบ เฉพาะส่วนปลายของครีบหลังและขอบบนล่างของครีบหางมีสีดำ, ตะเพียนหางแดง หรือ เลียนไฟ ก็เรียก, ปักษ์ใต้เรียก ลำปำ.
ขอทอง
หมายถึงน. ชื่อว่านชนิดหนึ่ง ต้นเหมือนขมิ้น แต่หัวเล็กสอดกันเป็นข้อ ๆ ต้นและใบเขียว เนื้อเหลือง ใช้แก้เบื่อเมา, ขอคำน้อย ก็เรียก. (กบิลว่าน).
คอทองแดง
หมายถึง(ปาก) ว. ที่ดื่มเหล้าเก่ง ไม่เมาง่าย ๆ.
เครื่องทองทิศ
หมายถึงน. เครื่องบูชาชนิดหนึ่งสำหรับพระเจ้าแผ่นดินทรงใช้บูชาพระรัตนตรัยในพระราชพิธีใหญ่ มีเตียงทองตั้งซ้อนกัน ๒ เตียง เชิงเทียนแถวหนึ่ง ๕ เชิง เชิงธูปแถวหนึ่ง ๕ เชิง พานข้าวตอกแถวหนึ่ง ๕ พาน พานดอกไม้แถวหนึ่ง ๕ พาน เรียกเต็มว่า เครื่องนมัสการทองทิศ.
เงินทอน
หมายถึงน. เงินส่วนที่เกินราคาสิ่งของที่จ่ายคืนให้แก่ผู้จ่ายเงิน.
จำปาทองเทศ
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
ดอกทอง
หมายถึงน. หญิงใจง่ายในทางประเวณี (ใช้เป็นคำด่า).
เดินทอง
หมายถึงก. ลงทองไปตามเส้นลวดลายหรือตัวหนังสือเป็นต้น เช่น ทำปกแข็งเดินทอง.
ตกทอด
หมายถึงก. ตกสืบกันมาเป็นทอด ๆ, สืบจากผู้หนึ่งไปยังอีกผู้หนึ่ง, เช่น มรดกตกทอด; เรียกบำเหน็จบำนาญที่ตกแก่ทายาทของผู้รับบำเหน็จบำนาญว่า บำเหน็จตกทอด หรือ บำนาญตกทอด.
ตะเพียนทอง
หมายถึงดู พิมพา.
เต่าทอง
หมายถึงน. ชื่อด้วงปีกแข็งขนาดเล็กในวงศ์ Chrysomelidae ตัวป้อม ๆ ลำตัวส่วนหลังมีสีเงินหรือสีทอง ปีกแข็งใส โค้งนูน เมื่อหุบปีกเข้าหากันจะจดกับด้านหลังทำให้มองคล้ายหลังเต่า พวกที่อยู่ในสกุล Aspidomorpha ส่วนใหญ่มีสีทอง เรียก เต่าทอง เช่น ชนิด A. sanctaecrucis พวกที่มีสีเงิน เรียก เต่าเงิน เช่น ชนิด Cassida circumdata.
เต่าทอเสื่อ
หมายถึงน. ไม้สำหรับกระแทกปอที่ใช้ทอเสื่อให้แน่น.